Een kijkje in de keuken van Ohmydish, een reeks blogs waarin ik je elke maand meeneem naar ons leven met een foodblog en een grote moestuin in Zuidwest Frankrijk
Mei begon met een BBQ in het dorp ter viering van fête du travail (Dag van de Arbeid): een ontzettend gezellige avond gehad. Een dag later kon ik dan eindelijk mijn moeder van het vliegveld gaan halen. Een week later dan gepland i.v.m. stakingen, plus vorige zomer was ze voor het laatst in Frankrijk geweest, extra genieten dus!
Naast de nodige knuffels, borrels, samen koken, tuinieren en kletsen gingen we ook zelf aardbeien oogsten bij ons in de buurt. Dit is een groot weiland met de prachtige Pyreneeën op de achtergrond. We bakten een Limburgse aardbeienvlaai en aten deze in de tuin van een Britse vriend samen op.
Zo werd er o.a. samen geproost op het lanceren van de nieuwe website en aten we de lekkerste lokale groene asperges en champignons de Madiran.
Doordat de vlucht van mijn moeder was geannuleerd en ze hierdoor pas een week later opnieuw een vlucht had, viel dit samen met de paar dagen waarin mijn tante en nichtje zouden komen. We laten bezoek nooit overlappen - omdat we maar 1 logeerkamertje hebben - maar aangezien dit overmacht was hebben we het passend gemaakt. We haalden hen samen op en hebben toen uiteraard nog een paar dagen genoten met z'n allen.
Genoten van het weer, de prachtige omgeving, heerlijk gegeten en geborreld en vooral kletsen en ontspannen samen. Mijn tante en nichtje verraste me ook alvast met een vervroegd verjaardagscadeau: een super mooie tas!
De acacia boom staat maar zo'n 2 weken per jaar in bloei, dit was precies toen zij er waren dus heb ik ze kennis kunnen laten maken met acacia beignets. Ook de vlierbloesem staat maar kort in bloei, ik maakte er siroop van waar ik vervolgens yoghurtijs mee maakte.
Mijn groene vingers heb ik o.a. van mijn moeder, dus we doken samen de moestuin in en hebben veel gezaaid - zoals deze schorseneren zaadjes.
De nacht nadat ze weg waren moesten we helaas de ambulance voor mijn vader bellen: hij heeft COPD / astma en kreeg geen lucht meer. Na een korte ziekenhuisopname konden we hem weer ophalen en ging het weer goed genoeg om zelfs zijn vlucht naar mijn broer in Nederland door te laten gaan.
Als mijn vader in Nederland is blijft zijn hond Max altijd bij ons, hij mag normaal nooit in ons deel van het huis zijn door mijn allergieën dus voor hem ook een klein feestje om dat een paar dagen wel te mogen.
We installeerden het bad en maakte er al gebruik van om te testen of de afvoer en kraan zouden lekken voordat we de muren zouden dichtmaken. Geen lekkages, dus de muren werden voorzien van OSB platen - zodat het makkelijker/steviger is om alles op te hangen - en vervolgens gipsplaten.
Volgende stap zijn de naden van de gipsplaten strak maken, dit is i.p.v. stucen aangezien dat met gipsplaten helemaal niet nodig is en je ziet geen verschil met stucwerk.
In de moestuin gaat het dit jaar minder goed door het wisselvallige weer en alle regen zorgt voor een overmaat aan slakken. Meerdere planten al opnieuw gezaaid, dus hopelijk gaat het dit jaar nog iets worden. Gelukkig wel aardbeien, rabarber en tuinbonen in overvloed.
Ik kocht jaren geleden een kleine aloe vera op een vide grenier (rommelmarkt) en deze gaat inmiddels super goed met heel veel nieuwe planten die allemaal een eigen potje hebben gekregen. Een leuk cadeautje om weg te geven!
Er kwamen Franse vrienden bij ons eten, gelukkig was het droog en was de apéro buiten. Vervolgens genoten we binnen van driegangen: mini aardpeersoep, cannelloni met een Italiaanse salade en een toetje van aardbeien met rabarbersorbet, vlierbloesemsorbet en speculoos koekjes.
Een aantal dagen later kwamen Nederlandse vrienden bij ons eten, we konden gelukkig weer buiten borrelen en vervolgens binnen allerlei gerechten zoals van de afhaalchinees (maar dan zelfgemaakt). Ontzettend genoten, gezellig gehad en heerlijk gegeten.
Ik maakte weer eens zelf gnocchi, dit keer met groene asperges. Helaas nog niet uit eigen tuin, ze groeien wel al ontzettend goed en als het goed is kan ik volgend jaar voor het eerst gaan oogsten.
- Bisous, Véronique