Een kijkje in de keuken van Ohmydish, een nieuwe reeks blogs waarin ik je elke maand meeneem naar ons leven met een foodblog en een grote moestuin in Zuidwest Frankrijk.
Januari stond bij ons voornamelijk in het teken van nieuwjaarsborrels en etentjes, daarnaast werd ook het eerste klusproject van 2024 voor het grootste gedeelte afgerond.
Na oudjaarsavond hadden we nog kaas en vleeswaren over van onze raclette-avond. We nodigden onze Franse buren uit en zo volgde een 2e gezellige en heerlijke avond met kaas en wijn. Een dag later waren we uitgenodigd bij andere Franse vrienden voor nog meer heerlijk eten, wijn en gezelligheid.
Het normale leven begon weer en dit betekent voor mij 2 keer per week naar de fysio. Sinds mijn schouderoperatie in 2013 blijft dit namelijk een zwak punt en ga ik elke donderdag oefeningen doen in het zwembad samen met mijn fysio en 10 anderen. Mijn fysio heeft wekelijks meerdere van dit soort groepen en jaarlijks gaan we met z'n allen uiteten. Dit jaar waren we met 60 man; erg gezellig, goed voor de taal én ook nog eens heerlijk gegeten.
Elk jaar is er een ‘vœux’ van het dorp, dit is een nieuwjaarsborrel waar de burgemeester het hele dorp persoonlijk een gelukkig nieuwjaar wenst. Ons dorp heeft een nieuwe burgemeester, hierdoor was er een flinke opkomst omdat iedereen nieuwsgierig was naar zijn plannen voor het aankomende jaar. In hetzelfde weekend hadden we nogmaals een borrel op het gemeentehuis, georganiseerd vanuit de gemeenteraad. Wij waren ook welkom aangezien mijn vader raadslid is.
Een week later was er nogmaals een ‘vœux’, dit keer van de feestcommissie (comité des fêtes) waarin zij terugblikken op het afgelopen jaar en vooruitblikken naar de komende etentjes en het zomerfeest. Er waren drankjes en heerlijke pizza gemaakt door de pizza-truck in het dorp.
We hadden een frikandellen en kroketten lunch bij Nederlandse vrienden, want we hadden snacks meegenomen uit Nederland. In principe mis ik niets uit Nederland, maar als we dan toch met de auto zijn kunnen we net zo goed een vette hap meenemen. Af en toe wel eens lekker, toch!
Onze overburen hebben een bio-boerderij, zij hadden een aantal van hun varkens geslacht en om hen te steunen kochten we vlees van ze. Lokaler kan niet en het vlees is heerlijk mals. Hij kwam het vlees brengen, waarna een avond vol wijn en gezelligheid volgde. Een aantal dagen later kwam hij terug met zijn vriendin om te genieten van een door mij gemaakte rijsttafel. Dit was zo gezellig dat de nog niet gevulde tafel de enige foto van de avond was.
Onze hond Tommy had opeens enorm veel pijn in zijn nek, hij kreeg morfine en ontstekingsremmers van de dierenarts en na enkele dagen ging het gelukkig weer goed. Zoiets is voor ons wel spannend, aangezien onze jongens niet meer de jongste zijn.
Aangezien Marco genoeg hersteld was om weer te klussen, verklaarden we het klus seizoen voor geopend. Het hekwerk rondom de ‘oprit’, ‘parking', ‘parkeerplaats’ of hoe je het grind voor ons huis ook wilt noemen, werd geplaatst. Een flinke klus die nagenoeg alle weekenden in beslag nam, het was namelijk stevig hekwerk met onderin een betonrand. Flink graven, alles extra stevig maken met beton, stellen en nog meer vastzetten. Helemaal hond Max-proof, die graag overal tegenaan springt. Max is trouwens een Drentsche Patrijshond, die hier samen met mijn vader in een deel van ons huis woont.
Winter betekent in Zuidwest Frankrijk een aantal weken lichte nachtvorst met overdag af en toe een koude dag. Dit duurt gelukkig nooit zo lang, dus ook het moestuin seizoen verklaarde ik al voor geopend. De eerste zaadjes werden gezaaid, zowel in de volle grond als in de kas.
Op de laatste dag van januari waren we 12 jaar samen, dit vierden we met een borrel tijdens een filmavond. Heerlijk rustig en ontspannen, precies waar we zin in hadden.
- Bisous, Véronique