Wilde Cichorei

• Latijnse naam: Cichorium intybus
• Familienaam: Composietenfamilie (Compositeae)
• Overige namen: Pee, suikerij, Duitse koffie, wegenwachter (De wortel: bitterpee).
• Buitenlandse namen:
  • Engels: Chicory
  • Frans: Chicorée
  • Duits: Chicorie
  • Italiaans: Cicoria
  • Spaans: Achociria
• Oorsprong: Middellandse Zeegebied.
• Vindplaats: Midden- en West-Europa; ook in Nederland in het wild en verwilderd langs dijken en wegen.
• Kweek: Zaai cichorei in het vroege voorjaar, 2 tot 3 centimeter onder de grond. De zaailingen uitdunnen tot ze een onderlinge afstand hebben van 30 centimeter. In het volgend voorjaar de wortels met kleine hoeveelheden tegelijk rooien. Graaf ze 20 centimeter onder vochtig zand in een diepe kist of bak en dek ze af, zodat er absoluut geen licht bij kan komen. Snij de uitspruitsels af die boven de grond komen en herhaal dit tot het daaropvolgende voorjaar. Rooi dan de wortels en gooi ze op de composthoop. Eet de spruiten als witlof.
• Verduurzamen: De wortels wassen en drogen, in stukken snijden en roosteren.
• Toepassing spijs en drank: Voeg aan de gemalen en door het roosteren gekarameliseerde wortel een tikje olie toe zodat de kleur beter wordt. Doe hiervan een halve theelepel bij gemalen koffie voor 4 tot 6 personen. Dit geeft aan het gewone koffiezetsel een donkere kleur en een iets vollere smaak. De cichoreispruiten kunnen net als witlof gekookt of gestoofd worden gegeten. Ze zijn te bitter om rauw te eten.

Ga terug naar het overzicht van de Kennisbank voor koken.