Postelein

• Latijnse naam: Portulaca oleracea
• Familienaam: Posteleinfamilie (Portulacaceae)
• Buitenlandse namen:
  • Engels: Purslane
  • Frans: Pourpier
  • Duits: Portulak
  • Italiaans: Porcellana
  • Spaans: Verdolaga
• Oorsprong: India, waar postelein in het wild groeit en al duizenden jaren lang gegeten wordt.
• Vindplaats: In Europa wordt het sinds de 16de eeuw gekweekt en met afwisselende populariteit gebruikt.
• Kweek: Vermeerderen door zaaien; half april onder glas of na half mei in volle grond. Meng het fijne zaad met vochtige zand en strooi dit mengsel op lossen, lichte, niet te vochtige grond.
• Verduurzamen: De blaadjes en stengels afsnijden als ze nog mals en dun zijn.
• Toepassing spijs en drank: Als groente worden de sappige dunne jonge steeltjes en de malse vlezige blaadjes zowel gekookt gegeten als rauw, bijvoorbeeld door aardappelpuree of als salade. Postelein wordt ook als soepgroente gebruikt of in een ovenschotel met gehakt en kaas. In verband met het steen vormende oxaalzuur moet ook een melkspijs deel van de maaltijd uitmaken of moet de gekookte postelein met een melksausje gebonden worden. De blaadjes worden wel in azijn gelegd en met andere zuurartikelen bij de maaltijd gegeten.

Ga terug naar het overzicht van de Kennisbank voor koken.