Peterselie

• Latijnse naam: Petroselinum crispum
• Familienaam: Schermbloemenfamilie (Umbellifereae)
• Overige namen: Visgroente
• Buitenlandse namen:
  • Engels: Parsley
  • Frans: Persil
  • Duits: Petersillie, Peterling, Kräutel
  • Italiaans: Prezzemolo
  • Spaans: Perejil
• Oorsprong: Waarschijnlijk uit het Midden-Oosten en via Egypte en de Romeinen naar West-Europa gebracht.
• Vindplaats: Overal in Nederland, gekweekt.
• Kweek: Peterselie zaaien in maart-april; de zaden een nacht in handwarm water laten weken en ook het zaaibed met lauw water besprenkelen. Bedekken met een laagje fijne grond, royaal begieten en in de schaduw houden. Uitdunnen tot een onderlinge afstand van 25 centimeter. Op een beschutte plek is de plant wel over te houden, maar na het bloeien gaat het aroma achteruit; knip de bloemstelen er dus bijtijds uit.
• Verduurzamen: Men kan de hele peterselie plant drogen, maar door invriezen blijft de aroma beter behouden. Men kan de hele peterselie plant drogen, maar door invriezen blijft de aroma beter behouden.
• Toepassing spijs en drank: Peterselie is waarschijnlijk het meest gebruikte toekruid in Zuid- en West-Europa. Het maakt deel uit van de bouquet garnis, waarbij vaak alleen de steeltjes meegekookt worden. In Frankrijk wordt het samen met fijngehakte sjalotjes els persillade aan het eind van de bereiding toegevoegd om smaak en aanzien van het gerecht te verhogen. Fijngehakte peterselie vormt een bestanddeel van het ‘fines herbes’- mengsel. Sauce tartare en ravigotesaus bevatten gehakte peterselie en ook in knoflookboter en ‘beurre maître d’hotel’ is peterselie een onmisbaar ingrediënt. Wat citroenmelisse bij alles waar peterselie in gaat, werkt bijzonder smaakverhogend. In de Italiaanse keuken worden enorme hoeveelheden peterselie gebruikt, vaak samen met tomaten, speciaal in ovengerechten met kip en ham. Hoewel er tussen snij- en krulpeterselie praktisch geen smaakverschil valt te ontdekken, garneert krulpeterselie aardiger.

Ga terug naar het overzicht van de Kennisbank voor koken.