Lavas

Latijnse naam: Levisticum officinale
Familienaam: Schermbloemenfamilie (Umbellifereae)
Overige namen: Maggiplant, lubbestok, mankracht, maggikruid.
Buitenlandse namen:
- Engels: Lovage
- Frans: Livèche
- Duits: Liebstöckel, badekraut
- Italiaans: Levistico
- Spaans: Ligustico
Oorsprong: In het wild in Zuid-Europa langs bergachtige kusten.
Vindplaats: In Nederland gekweekt, bijvoorbeeld in tuinen.
Kweek: Lavas vermeerderen door in september in volle grond te zaaien. De zaailingen na 5 weken uitdunnen tot 60 centimeter afstand. Later verpoten tot 1,5 meter afstand in verband met de omvang van de volwassen lavasplant. Ook worteldeling gaat makkelijk.
Verduurzamen: Kweek twee lavasplanten, een voor de bladeren en een voor het zaad. Van beide de schermen plukken als het zaad tot bruin verkleurt en die ondersteboven ophangen om te drogen.
Toepassing spijs en drank: Lavas leent zich bijzonder goed voor het kruiden van zoutloze en vegetarische gerechten, zoals koeken op basis van noten, rijst, groenteschotels en peulvruchten. Lavas behoud tijdens het koken zijn aroma. Lavaszaad wordt veel in de Italiaanse keuken gebruikt en over bijvoorbeeld brood en kaasgebak gestrooid. Ook bij kool, aardappelgerechten en gestoofd wild (hazepeper) wordt het gebruikt. De geschilde of geraspte lavaswortels kunnen als groente gekookt worden. Ze smaken zoet en scherp. Lavaswortel wordt ook in soeparoma en in likeuren verwerkt.